- шалатыме
- 1. прич. от шалаташ.2. в знач. сущ. разгром, погром, разрушение, битьё. Яндам шалатымылан вурсаш ругать за битьё стёкол.□ Партизан-влакын базыштым шалатыме деч вара Прыгуновым адакат полицейский управленийыш ӱжыктеныт. Н. Лекайн. После разгрома базы партизан Прыгунова снова вызвали в полицейское управление.3. разгром, полное поражение кого-чего-л. Тушманым шалатымым вучен шукташ дождаться разгрома врага.4. расходование, растрачивание, разбазаривание. Калык погым шалатымылан титаклаш обвинять в растрачивании народного имущества.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.